Bugün günlerden tatiiiil!!
Toplu izin verildi ve bugün nihayet evdeyim. İşe başlamamın üzerinden tam bir hafta geçti. Arife günü son iş günüm olacak. Sonrasında üniversite kayıt telaşları vs. olacağından çalışmayacağım. Yepyeni taze kokulu kitaplar aldım kendime. Bütün gün kendimi okumaya adamayı planlıyorum. :))
Bir şiir yazdım onu paylaşmak istiyorum sizlerle. Okuyup yorumunu esirgemeyecek olanlara şimdiden sonsuz teşekkürler. ♥
BAZI İNSANLAR GECELERİ BÜYÜR
Bazı insanlar geceleri büyür.
Diğerleri düşlerine dalarken,
Açar gözünü.. Düş kırıklarını öğütür..
Bazen taze acılarını düşünür insan,
Bazen kabuk bağlamış yaralarını..
Yara taze de olsa, yıllar da geçmiş olsa üzerinden,
Acısı değişmez..
Hatta eskidikçe acıtır, acıttıkça eskir..
Bazı insanlar geceleri ölür.
Tekrar tekrar dirilecekleri sabahı uzaktan görür..
Öyle bir içinde yaşar ki,
Düşüncelerinde yaşattığı sahneler öyle canlıdır ki,
Kalkıp geliverecek sanır o günler..
Fakat ne o günler gelir, ne özlenenler, ne beklenenler..
Kaç vapur kaçırdı kim bilir..
Kaç gece uykuları kaçtı..
Kalbi kanadı, ruhu yara aldı..
Sonra aldı kalemi eline,
Öyle sıkı tuttu, öyle acı yazdı ki,
Kalemi kanadı..
Kelimeleri bir bir döküldü kağıda..
Yaşadıkça yazdı, yazdıkça yaşadı..
Bazı insanlar geceleri büyür..
Onların güneşi geç doğar..
Sabahın ışıkları karanlık dünyalarını aydınlatamaz hemen..
Küçücük bir ışık ararlar yalnız kaldıklarında..
Umutları asar onları..
İnsan katilinden vazgeçer mi?
İnadına umut etmeyi diler bi yanları.
Diğer yanları inkar eder..
Seni bunlar yaraladı der..
Sonra karşı çıkar insan..
Keşkelerini alır karşısına
Ve anlatır tek tek ne varsa.
Saatler süren bu iç hesaplaşma,
Nihayetinde biter..
İnsan biter..
Gece biter..
Umutlar gider..
İki ekmek almaya çıkar bakkala,
Dostları gelir, güler..
Burukluğunu unutur bir süreliğine..
Akşam çökmeye başlar,
İçinde hüzünle birlikte..
Yine gece gelir..
Eskiler gelir..
Gece yine insanı eskitir..
